
In het centrum van het dorp vindt u een enorme walvis (onder) kaak (1500 kilo) van een blauwe vinvis die op 6 maart 1950 in de Zuidelijke IJszee is geschoten. Kapitein K. Visser van het motorschip de Willem Barendsz schonk de kaak aan het eiland.
De kaak herinnert aan de de periode dat het eiland veel met de walvisvaart te maken had.
Vlak na de Tweede Wereldoorlog was er in Nederland gebrek aan alles en er was vooral behoefte aan olie en vetten. Daarom werd de NV Nederlandse Maatschappij voor de Walvisvaart opgericht. De eerste expeditie (moederschip de Willem Barendsz en 7 jagers met harpoenkanonnen aan boord) vertrok in oktober 1946 naar de Zuidpool. Eilander Klaas Visser was van 1946 tot 1950 kapitein van vier expedities met de Willem Barendsz. Hij zorgde ervoor dat veel eilanders konden aanmonsteren. Dat kwam goed uit want na de Tweede Wereldoorlog was er weinig werk op het eiland. Van 1945 tot ongeveer 1965 waren veel eilanders kapitein of bemanningslid op schepen voor de walvisvaart. Op een gegeven moment hadden zo’n 35 gezinnen hun belangrijkste inkomsten uit de walvisvaart.
Een expeditie duurde zeven maanden. Men vertrok in oktober en keerde in april weer terug. Bij terugkeer vonden ze allemaal wel een baantje op het eiland want het toeristenseizoen begon. Zo hadden veel gezinnen een goed bestaan. Omdat steeds meer landen op walvissen gingen jagen en er in de wereld meer olie werd geproduceerd uit andere grondstoffen, liepen de inkomsten geleidelijk terug. De laatste reis van de Willem Barendsz (foto onder) was in het seizoen 1963-1964. Op 10 mei 1946 komt het schip thuis van zijn laatste vaart onder Nederlandse vlag. Het schip wordt verkocht aan Japan.
In 1950 nam kapitein Klaas Visser de walviskaak mee naar het eiland. Het is de onderkaak van een 32 meter lange blauw vinvis. Een jaar lang de kaak achter de zeedijk om te laten uitbleken en het vet kwijt te raken.
In 1951 kreeg de kaak de plek in de Willemshof, waar hij nu nog steeds staat. De onthulling van de kaak door Klaas Visser trok uiteraard veel publiek
De boog die de kaak vormde gaf in 1951 toegang tot de ULO-school. Die locatie was door kapitein Visser niet zomaar gekozen. Hij dacht met weemoed terug aan de Zeevaartschool, die vroeger op de plaats van de ULO stond.
Op maandagochtend 25 januari 2016 werd de walviskaak van zijn sokkel gehaald. De kaak was nodig aan restauratie toe. Een gespecialiseerd bedrijf in Amsterdam klaarde deze klus. Op 7 april 2016 keerde de kaak weer terug op zijn vertrouwde plek bij de Willemshof.
Bron: Schierweb.nl
Op Waddenverhuur vind je alles wat te maken heeft met recreatie rond het waddengebied. Bezoekers kunnen accommodaties rechtstreeks bij de eigenaren boeken zonder tussenkomst van een 3e partij.